zaranie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) książk. świt, wczesny ranek
- (1.2) przen. początek, pierwszy okres czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zaranie zarania dopełniacz zarania zarani / zarań[1][2] celownik zaraniu zaraniom biernik zaranie zarania narzędnik zaraniem zaraniami miejscownik zaraniu zaraniach wołacz zaranie zarania - przykłady:
- (1.2) Każda z tych dzielnic ma już obecnie, u swego zarania, po kilkanaście tysięcy mieszkańców z hakiem, tak więc z usług przeładunkowych Dworca Południowego korzysta dziennie populacja rzędu Radomia, Kielc, Białegostoku[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) od zarania dziejów • u zarania dziejów • w zaraniu dziejów
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pora dnia
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- od zarania
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: świt
- źródła:
- ↑ Hasło „zaranie” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 978.
- ↑ Hasło „zaranie” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1447.
- ↑ Kultura, nr 6, Warszawa, 1978 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.