blanka (język polski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. zębate zwieńczenie murów obronnych; zob. też blanki w Wikipedii
- (1.2) st.pol. gruba belka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik blanka blanki dopełniacz blanki blanek celownik blance blankom biernik blankę blanki narzędnik blanką blankami miejscownik blance blankach wołacz blanko blanki - przykłady:
- (1.1) Łucznik schował się za jedną z kamiennych blanek i cierpliwie wyczekiwał.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) krenelaż, blank
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) występ
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) merlon
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. blankowanie n
- czas. blankować ndk.
- przym. blankowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. plancus → równy, płaski[1]
- (1.2) łac. planca → deska
- uwagi:
- (1.1) zwykle w liczbie mnogiej, zob. blanki
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Zinne ż
- nowogrecki: (1.1) πολεμίστρα ż (polemístra)
- źródła:
blanka (esperanto)
blanka (1.1) |
przymiotnik
- (1.1) biały
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo blanka blankaj akuzativo blankan blankajn - przykłady:
- (1.1) Dum geedziĝa ceremonio, ŝi portis simplan blankan robon. → Podczas ślubu miała na sobie białą prostą suknię.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) blanka kiel neĝo/lakto → biały jak śnieg/mleko • blankaj dentoj → białe zęby • blanka raso → biała rasa • Blanka Monto • blanka gruo • blanka cikonio • blanka merĝo • blanka pelikano • blanka plataleo • blanka robinio • blanka ŝterno
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nigra
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. blanketa, duonblanka
- rzecz. blanko, blankulo
- czas. blankigi
- związki frazeologiczne:
- Blanka Domo • blanka magio
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Esperanto - Kolory
- źródła:
blanka (ido)
blanka (1.1) |
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) biały
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Ido - Kolory
- źródła:
blanka (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) polerować, dodawać połysku[1]
- odmiana:
- (1.1) att blanka, blankar, blankat, blankade, blanka
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. blank
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 65.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.