blanka (język polski)

blanki (1.1)
wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈblãnka], AS: [blãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. zębate zwieńczenie murów obronnych; zob. też blanki w Wikipedii
(1.2) st.pol. gruba belka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Łucznik schował się za jedną z kamiennych blanek i cierpliwie wyczekiwał.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) krenelaż, blank
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) występ
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) merlon
wyrazy pokrewne:
rzecz. blankowanie n
czas. blankować ndk.
przym. blankowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. plancusrówny, płaski[1]
(1.2) łac. plancadeska
uwagi:
(1.1) zwykle w liczbie mnogiej, zob. blanki
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „blanki” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

blanka (esperanto)

blanka (1.1)
blanka (1.1) monumento
morfologia:
blanka
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biały
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dum geedziĝa ceremonio, ŝi portis simplan blankan robon.Podczas ślubu miała na sobie białą prostą suknię.
składnia:
kolokacje:
(1.1) blanka kiel neĝo/lakto → biały jak śnieg/mleko • blankaj dentoj → białe zęby • blanka raso → biała rasaBlanka Montoblanka gruoblanka cikonioblanka merĝoblanka pelikanoblanka plataleoblanka robinioblanka ŝterno
synonimy:
antonimy:
(1.1) nigra
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. blanketa, duonblanka
rzecz. blanko, blankulo
czas. blankigi
związki frazeologiczne:
Blanka Domo • blanka magio
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Esperanto - Kolory
źródła:

blanka (ido)

blanka (1.1)
blanka (1.1) monumento
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biały
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Ido - Kolory
źródła:

blanka (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) polerować, dodawać połysku[1]
odmiana:
(1.1) att blanka, blankar, blankat, blankade, blanka
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. blank
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 65.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.