apasz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈa.paʃ], AS: [a.paš]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. ktoś należący do przestępczego półświatka[1], w szczególności paryskiego[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik apasz apasze dopełniacz apasza apaszów / apaszy[3] celownik apaszowi apaszom biernik apasza apaszów / apaszy narzędnik apaszem apaszami miejscownik apaszu apaszach wołacz apaszu apasze depr. M. i W. lm: (te) apasze - przykłady:
- (1.1) Syn ulicy przeklęty, apasz zbój, który od najmłodszych lat postrach siał, rabował, kradł, aż w urocze sidła pięknej ulicznicy wpadł.[4]
- (1.1) Apaszem Stasiek był; w krąg znały go ulice
W spelunkach, tam gdzie podłe życie wre.
Kochanką jego była zwykła ulicznica,
Co gdzieś na rogu sprzedaje ciało swe.[5] - składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / stać się apaszem
- synonimy:
- (1.1) przestępca, rabuś, zbir, łotr, bandzior, oprych, łotrzyk, rzezimieszek, bandyta, zbój, baciar, ulicznik, gangster, mafiozo, chuligan
- antonimy:
- (1.1) domator, mieszczanin
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. apaszka ż, Apacz m
- przym. apaszowski[1], apaszowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. apache → włóczęga, złoczyńca nocny; od nazwy indiańskiego plemienia Apaczów[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przestępca
- niemiecki: (1.1) Apache m
- źródła:
- 1 2
Hasło „apasz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
- ↑ Hasło „apasz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Andrzej Włast Apasz
- ↑ Stanisław Grzesiuk Apaszem Stasiek był
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.