spelunka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przestępczy matecznik[1]
- (1.2) licha knajpa
- (1.3) daw. jaskinia
- (1.4) daw. nora
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik spelunka spelunki dopełniacz spelunki spelunek celownik spelunce spelunkom biernik spelunkę spelunki narzędnik spelunką spelunkami miejscownik spelunce spelunkach wołacz spelunko spelunki - przykłady:
- (1.2) Grog kupił w jednej z nadbrzeżnych spelunek.
- (1.2) W spelunkach, tam, gdzie granda wódkę piła, i Stasiek pił, choć serce z bólu łka.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) pot. posp. mordownia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zgrub. speluna ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. spelunca
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) dive
- czeski: (1.1) doupě n; (1.2) brloh m
- francuski: (1.1) bouge m
- hiszpański: (1.1) guarida ż
- niemiecki: (1.2) Spelunke ż
- słowacki: (1.2) brloh m
- włoski: (1.1) fogna ż
- źródła:
- ↑
Hasło „spelunka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Stanisław Grzesiuk: „Apaszem Stasiek był”
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.