grog (język polski)
grog (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ɡrɔk], AS: [grok], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. żegl. rum lub inny mocny trunek rozcieńczony gorącą wodą, czasami dodaje się również do niego sok z cytrusów, cynamon lub cukier; zob. też grog w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grog grogi dopełniacz grogu grogów celownik grogowi grogom biernik grog grogi narzędnik grogiem grogami miejscownik grogu grogach wołacz grogu grogi - przykłady:
- (1.1) Dała nam gotowanego szkapiego mięsa i kazała je zapijać grogiem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) trunek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. grog
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) grog
- białoruski: (1.1) грог m
- bułgarski: (1.1) грог m
- czeski: (1.1) grog m
- hiszpański: (1.1) grog m
- kataloński: (1.1) grog m
- niemiecki: (1.1) Grog m
- portugalski: (1.1) grogue m
- ukraiński: (1.1) грог m
- włoski: (1.1) grog m
- źródła:
grog (język angielski)
grog (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik policzalny lub niepoliczalny
- (1.1) kulin. żegl. grog
- odmiana:
- (1.1) lp grog; lm grogs
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. groggy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzekomo od przezwiska oficera Marynarki Brytyjskiej Edwarda Vernona (Old Grog, od noszonego przezeń płaszcza z grogramu), który kazał w 1740 rozcieńczać rum wydzielany marynarzom[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „grog” w: Online Etymology Dictionary.
grog (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) kulin. żegl. grog
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grog grogy dopełniacz grogu grogů celownik grogu grogům biernik grog grogy wołacz grogu grogy miejscownik grogu grozích / grogách narzędnik grogem grogy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. grog
- uwagi:
- źródła:
grog (język hiszpański)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
grog (język kataloński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
grog (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) kulin. grog[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grog grogy dopełniacz grogu grogov celownik grogu grogom biernik grog grogy miejscownik groge grogoch narzędnik grogom grogmi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. grog
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „grog” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
grog (język włoski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.