rabuś (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrabuɕ], AS: [rabuś]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ten, który rabuje, kradnie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rabuś rabusie dopełniacz rabusia rabusiów celownik rabusiowi rabusiom biernik rabusia rabusiów narzędnik rabusiem rabusiami miejscownik rabusiu rabusiach wołacz rabusiu rabusie - przykłady:
- (1.1) Wczoraj schwytano na gorącym uczynku rabusia, który plądrował okoliczne sklepy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / stać się rabusiem
- synonimy:
- (1.1) grabieżca, łupieżca, rozbójnik, rzezimieszek; przest. grasant, zaborca, rabownik[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) złodziej
- hiponimy:
- (1.1) pirat, szabrownik
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rabunek m, rabowanie n, rabownik m, obrabowanie n, obrabowywanie n, rabunkowość ż
- czas. rabować, zrabować, obrabować
- przym. rabunkowy
- przysł. rabunkowo
- związki frazeologiczne:
- najprędzej stanie u celu ubogi, bo mu rabuś nie zastąpi drogi • rabuś Szela z diabłem się podziela (sic!)
- etymologia:
- pol. rabować + -uś[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) robber
- kazachski: (1.1) тонаушы
- niemiecki: (1.1) Räuber m
- rosyjski: (1.1) грабитель m
- źródła:
- ↑ synonimy.ux.pl.
- ↑ Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 265.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.