rozbójnik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. osoba parająca się rozbojem
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) opryszek, zbój, zbójca, łupieżca
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozbój mrz, rozbójnictwo n, rozbójniczka ż
- przym. rozbójniczy, rozbójnicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) highwayman, brigand, footpad, reaver, knight of the road, austral. bush ranger
- czeski: (1.1) loupežník m
- francuski: (1.1) brigand m
- hiszpański: (1.1) salteador m
- luksemburski: (1.1) Brigang m, Raiber m
- niemiecki: (1.1) Straßenräuber m
- ukraiński: (1.1) розбійник m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.