parać się (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈparaʨ̑‿ɕɛ], AS: [parać‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• denazal.• zestr. akc.

​

znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. brak)

(1.1) książk. zajmować się

odmiana:

przykłady:

(1.1) Jako człek rycerski, który się niegdyś żołnierskiem rzemiosłem parał, wiem, że Szwedzi w obliczu nieprzyjaciela musieli gęste ponad Wisłą popostawiać straże.^[1]

(1.1) Fringilla Vigo słyszała co nieco o wiedźminach, osobnikach zawodowo parających się zabijaniem potworów i bestii^[2].

(1.1) Mamy tutaj dwie, trzy takie rodziny, które parają się kłusownictwem od dawna – twierdzi^[3].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

parać się piórem

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: