Europejczyk (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˌɛwrɔˈpɛjʧ̑ɨk], AS: [eu̯ropei ̯čyk], zjawiska fonetyczne: u → ł • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Europy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Europejczyk Europejczycy dopełniacz Europejczyka Europejczyków celownik Europejczykowi Europejczykom biernik Europejczyka Europejczyków narzędnik Europejczykiem Europejczykami miejscownik Europejczyku Europejczykach wołacz Europejczyku Europejczycy - przykłady:
- (1.1) Krzysztof Kolumb był pierwszym Europejczykiem, który dotarł do wybrzeży Ameryki.
- (1.1) Można mieć zastrzeżenia wobec Europejczyka, który nicuje na piśmie kulturę kraju podporządkowanego i eksploatowanego przez jego rodaków[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) Albańczyk, Andorczyk, Austriak, Belg, Brytyjczyk, Białorusin, Bułgar, Chorwat, Cypryjczyk, Czarnogórzanin, Czech, Duńczyk, Estończyk, Fin, Francuz, Grek, Hiszpan, Holender, Irlandczyk, Islandczyk, Kazach, Litwin, Luksemburczyk, Łotysz, Macedończyk, Maltańczyk, Mołdawianin, Monakijczyk, Niemiec, Norweg, Polak, Portugalczyk, Rosjanin, Rumun, Sanmaryńczyk, Serb, Słowak, Słoweniec, Szwajcar, Szwed, Turek, Ukrainiec, Węgier, Włoch
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Europa ż, euro n, europ mrz
- forma żeńska Europejka ż
- czas. europeizować ndk., zeuropeizować dk.
- przym. europejski
- przysł. europejsko
- tem. słow. eur-, euro-, europo-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Europa + -czyk
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) European
- arabski: (1.1) أوروبي m
- baskijski: (1.1) europar
- białoruski: (1.1) еўрапеец m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) эўрапеец m
- bułgarski: (1.1) европеец m
- czeski: (1.1) Evropan m
- duński: (1.1) europæer w
- esperanto: (1.1) eŭropano
- fiński: (1.1) eurooppalainen
- francuski: (1.1) Européen m
- hausa: (1.1) Bature m
- hiszpański: (1.1) europeo m
- islandzki: (1.1) Evrópumaður m, Evrópubúi m
- japoński: (1.1) ヨーロッパ人(よーろっぱじん)
- kataloński: (1.1) europeu m
- litewski: (1.1) europietis m
- luksemburski: (1.1) Europäer m
- niemiecki: (1.1) Europäer m
- norweski (bokmål): (1.1) europeer m
- nowogrecki: (1.1) Ευρωπαίος m
- osetyjski: (1.1) европӕйаг
- rosyjski: (1.1) европеец m
- sanskryt: (1.1) फिरङ्गिन् m, ताम्रमुख m
- slovio: (1.1) Europan (Еуропан), Europanic (Еуропаниц)
- słowacki: (1.1) Európan m
- suahili: (1.1) Mzungu
- szwedzki: (1.1) europé w
- tajski: (1.1) ชาวยุโรป
- tuvalu: (1.1) Palagi
- ukraiński: (1.1) європеєць m
- węgierski: (1.1) európai
- włoski: (1.1) europeo m
- wolof: (1.1) tubaab
- źródła:
- ↑ Gaston Dorren, Babel. W dwadzieścia języków dookoła świata, 2019 (tłum. Anna Sak)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.