Włoch (język polski)

wymowa:
, IPA: [vwɔx], AS: [vu̯oχ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek narodowości włoskiej, obywatel Włoch, mieszkaniec Włoch

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: Włochy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odwiedziliśmy z Włochami Częstochowę, Kraków i Wieliczkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. Italianiec; reg. śl. Italok, reg. śl. Talijan; pot. makaroniarz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Europejczyk
hiponimy:
(1.1) Abruzyjczyk, Apulijczyk, Kalabryjczyk, Liguryjczyk, Lombardczyk, Sardyńczyk, Sycylijczyk, Toskańczyk, Umbryjczyk, Wenecjanin
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. włoskość ż, włoski mrz, Włochy nmos
forma żeńska Włoszka ż
przym. włoski
przysł. po włosku
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *volxъ < pragerm. *walhazobcy, nieznajomy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.