Wieliczka (język polski)
Wieliczka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [vʲjɛˈlʲiʧ̑ka], AS: [vʹi ̯elʹička], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Wieliczka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Wieliczka dopełniacz Wieliczki celownik Wieliczce biernik Wieliczkę narzędnik Wieliczką miejscownik Wieliczce wołacz Wieliczko - przykłady:
- (1.1) Pierwsza żona dziadka Zdziśka była Małopolanką spod Wieliczki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wieliczanin mos, wieliczanka ż
- przym. wielicki
- związki frazeologiczne:
- przysłowie: bez Bochni i Wieliczki nie warta Polska łojowej świeczki[1]
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) Vielička ż
- źródła:
- ↑
Hasło „Bochnia” w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 26.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.