Sardyńczyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [sarˈdɨ̃j̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [sardỹĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Sardynii lub osoba płci męskiej pochodząca z Sardynii[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Sardyńczyk Sardyńczycy dopełniacz Sardyńczyka Sardyńczyków celownik Sardyńczykowi Sardyńczykom biernik Sardyńczyka Sardyńczyków narzędnik Sardyńczykiem Sardyńczykami miejscownik Sardyńczyku Sardyńczykach wołacz Sardyńczyku Sardyńczycy depr. M. i W. lm: (te) Sardyńczyki - przykłady:
- (1.1) Nie jestem Sardyńczykiem, ale mieszkam na Sardynii od dwóch lat.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Włoch
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Sardynia ż, sardynka ż, sardyński mrz
- forma żeńska Sardynka ż
- przym. sardyński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Sardinian
- baskijski: (1.1) sardiniar
- bułgarski: (1.1) сардинец m
- chorwacki: (1.1) Sardinac m
- czeski: (1.1) Sardiňan m
- esperanto: (1.1) sardo
- francuski: (1.1) Sarde m
- hiszpański: (1.1) sardo m
- interlingua: (1.1) sardo
- kataloński: (1.1) sard
- niemiecki: (1.1) Sarde m
- rosyjski: (1.1) сардинец m
- sardyński: (1.1) sardu m
- słowacki: (1.1) Sardínčan m
- słoweński: (1.1) Sardinec m
- ukraiński: (1.1) сардинець m
- węgierski: (1.1) szárd, szardíniai
- włoski: (1.1) sardo
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12500-4, s. 322.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.