Norweg (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈnɔrvɛk], AS: [norvek], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek narodowości norweskiej, obywatel Norwegii, mieszkaniec Norwegii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Norweg Norwegowie[1][2]
Norwedzy[1][2]dopełniacz Norwega Norwegów celownik Norwegowi Norwegom biernik Norwega Norwegów narzędnik Norwegiem Norwegami miejscownik Norwegu Norwegach wołacz Norwegu Norwegowie
Norwedzy - przykłady:
- (1.1) Wielu Norwegów mieszka w Szwecji.
- (1.1) Podobno statystyczny Norweg należy do kilkunastu organizacji pozarządowych.[3]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) daw. Norwerczyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Skandynaw
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Norwegia ż, norweski mrz, norweskość ż
- forma żeńska Norweżka ż
- przym. norweski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) w liczbie mnogiej może dotyczyć zarówno mężczyzn, jak i kobiet
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Norwegian, Norseman
- arabski: (1.1) نرويجي m
- asturyjski: (1.1) Noruegu
- baskijski: (1.1) norvegiar
- białoruski: (1.1) нарвежац m
- czeski: (1.1) Nor m
- dolnołużycki: (1.1) Norwegskaŕ m
- duński: (1.1) nordmand w
- esperanto: (1.1) norvego
- estoński: (1.1) norralane
- fiński: (1.1) norjalainen
- francuski: (1.1) Norvégien m
- hebrajski: (1.1) נורווגי m
- hiszpański: (1.1) noruego m
- ido: (1.1) Norvegiano
- indonezyjski: (1.1) orang Norwegia
- interlingua: (1.1) norvegiano
- islandzki: (1.1) Norðmaður m
- japoński: (1.1) ノルウェー人
- kataloński: (1.1) noruec m
- kurmandżi: (1.1) norwecî
- litewski: (1.1) norvegas m
- łotewski: (1.1) norvēģis m
- niderlandzki: (1.1) Noor
- niemiecki: (1.1) Norweger m
- norweski (bokmål): (1.1) nordmann m
- norweski (nynorsk): (1.1) nordmann m
- nowogrecki: (1.1) Νορβηγός m
- ormiański: (1.1) նորվեգացի
- portugalski: (1.1) norueguês m
- rosyjski: (1.1) норвежец m
- rumuński: (1.1) norvegian m
- słowacki: (1.1) Nór m
- słoweński: (1.1) Norvežàn m
- szwedzki: (1.1) norrman w
- turecki: (1.1) Norveçli
- węgierski: (1.1) norvég
- włoski: (1.1) norvegese m
- źródła:
- 1 2 Porada „Kto mieszka w Norwegii?” w: Poradnia językowa PWN.
- 1 2 Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 42.
- ↑ Lucyna Bojarska Samorząd uczniowski nie bibelot, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2001, ISBN 8326415057, s. 330
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.