Norweżka (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [nɔrˈvɛʃka], AS: [norveška], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości norweskiej lub obywatelka Norwegii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Norweżka Norweżki dopełniacz Norweżki Norweżek celownik Norweżce Norweżkom biernik Norweżkę Norweżki narzędnik Norweżką Norweżkami miejscownik Norweżce Norweżkach wołacz Norweżko Norweżki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. norweski mrz, Norwegia ż
- forma męska Norweg mos
- przym. norweski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Norweg
- arabski: (1.1) نرويجية ż
- białoruski: (1.1) нарвежка ż
- bułgarski: (1.1) норвежка ż
- czeski: (1.1) Norka ż
- francuski: (1.1) Norvégienne ż
- hiszpański: (1.1) noruega ż
- kataloński: (1.1) noruega ż
- litewski: (1.1) norvegė ż
- łotewski: (1.1) norvēģiete ż
- niemiecki: (1.1) Norwegerin ż
- nowogrecki: (1.1) Νορβηγίδα ż
- rosyjski: (1.1) норвежка ż
- włoski: (1.1) norvegese ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.