Estończyk (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ɛˈstɔ̃j̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [estõĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) etn. człowiek narodowości estońskiej, obywatel Estonii[1], mieszkaniec Estonii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Estończyk Estończycy dopełniacz Estończyka Estończyków celownik Estończykowi Estończykom biernik Estończyka Estończyków narzędnik Estończykiem Estończykami miejscownik Estończyku Estończykach wołacz Estończyku Estończycy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Ugrofin
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. estoński m, Estonia ż
- forma żeńska Estonka ż
- przym. estoński
- przysł. po estońsku
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) estonez
- angielski: (1.1) Estonian
- arabski: (1.1) أستوني m (istūnī)
- białoruski: (1.1) эстонец m
- bułgarski: (1.1) естонец m
- chiński standardowy: (1.1) 爱沙尼亚人 (àishāníyàrén)
- czeski: (1.1) Estonec m
- esperanto: (1.1) estono
- estoński: (1.1) eestlane
- fiński: (1.1) virolainen
- francuski: (1.1) Estonien m
- hiszpański: (1.1) estonio m
- islandzki: (1.1) Eisti m
- kataloński: (1.1) estonià m
- litewski: (1.1) estas m
- łotewski: (1.1) igaunis m
- niemiecki: (1.1) Este m
- nowogrecki: (1.1) Εσθονός m (Esthonós)
- rosyjski: (1.1) эстонец m
- słowacki: (1.1) Estónec m
- szwedzki: (1.1) estländare w, est w, estlänning w
- ukraiński: (1.1) естонець m
- włoski: (1.1) estone m
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 12.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.