Fin (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [fʲĩn], AS: [fʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek narodowości fińskiej, obywatel Finlandii, mieszkaniec Finlandii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Fin Finowie dopełniacz Fina Finów celownik Finowi Finom biernik Fina Finów narzędnik Finem Finami miejscownik Finie Finach wołacz Finie Finowie - przykłady:
- (1.1) Marszałek Carl Gustaw Mannerheim był prawdziwym Finem, chociaż prawie zupełnie nie mówił po fińsku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Ugrofin
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. finka ż, fińskość ż
- forma żeńska Finka ż
- przym. fiński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- szw. finne[1]
- uwagi:
- (1.1) rzadziej używa się formy Finlandczyk
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Finn
- arabski: (1.1) فنلندي
- białoruski: (1.1) фін m
- czeski: (1.1) Fin m
- duński: (1.1) finne w, finlænder w
- esperanto: (1.1) finno
- estoński: (1.1) soomlane
- fiński: (1.1) suomalainen
- francuski: (1.1) Finlandais, Finnois
- grenlandzki: (1.1) Finlandimiu
- hiszpański: (1.1) finlandés m, finés m
- islandzki: (1.1) Finni m, Finnlendingur m
- kataloński: (1.1) finlandès m
- litewski: (1.1) suomis m
- łotewski: (1.1) soms m
- niemiecki: (1.1) Finne m
- norweski (bokmål): (1.1) finne m, finlender m, finlending m
- norweski (nynorsk): (1.1) finne m, finlendar m, finlending m
- nowogrecki: (1.1) Φιλανδός m
- ormiański: (1.1) ֆինն
- rosyjski: (1.1) финн m
- słowacki: (1.1) Fín m
- szwedzki: (1.1) finne w, finländare w
- ukraiński: (1.1) фін m
- włoski: (1.1) finlandese m
- źródła:
Fin (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) Fin
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Fin Fini / Finové dopełniacz Fina Finů celownik Finovi / Finu Finům biernik Fina Finy wołacz Fine Fini / Finové miejscownik Finovi / Finu Finech narzędnik Finem Finy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Finsko n, finština ż
- forma żeńska Finka ż
- przym. finský
- przysł. finsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.