fiński (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfʲĩj̃sʲci], AS: [fʹĩĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Finów lub Finlandii, pochodzący z Finlandii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. ugrofiński język używany przez Finów; zob. też język fiński w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	fiński		fińska	fińskie	fińscy	fińskie
dopełniacz	fińskiego		fińskiej	fińskiego	fińskich
celownik	fińskiemu		fińskiej	fińskiemu	fińskim
biernik	fińskiego	fiński	fińską	fińskie	fińskich	fińskie
narzędnik	fińskim		fińską	fińskim	fińskimi
miejscownik	fińskim		fińskiej	fińskim	fińskich
wołacz	fiński		fińska	fińskie	fińscy	fińskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Fińska flaga jest niebiesko-biała.

(2.1) On mówił tylko trochę po fińsku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) karelo-fiński • ugrofiński

(2.1) po fińsku

synonimy:

(1.1) finlandzki^[1]

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) ugrofiński

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fin m, Finka ż, finka ż, fińskość ż

związki frazeologiczne:

nóż fiński • fiński domek

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (2.1) Fins
• albański: (2.1) gjuha finlandeze
• angielski: (1.1) Finnish; (2.1) Finnish
• arabski: (1.1) فنلندي
• baskijski: (1.1) finlandiar; (2.1) finlandiera, suomiera
• białoruski: (1.1) фінскі; (2.1) фінская ż
• bułgarski: (1.1) фински; (2.1) фински m
• chorwacki: (1.1) finski; (2.1) finski
• czeski: (1.1) finský; (2.1) finština ż
• dolnołużycki: (1.1) finski; (2.1) finšćina ż
• duński: (1.1) finsk; (2.1) finsk
• esperanto: (1.1) finna; (2.1) la finna
• estoński: (1.1) soome
• farerski: (1.1) finskur
• fiński: (1.1) suomalainen; (2.1) suomi
• górnołużycki: (1.1) finski; (2.1) finšćina ż
• hiszpański: (1.1) finlandés, finés; (2.1) finés, finlandés
• kataloński: (1.1) finlandès
• koreański: (2.1) 핀란드어
• litewski: (1.1) suomiškas; (2.1) suomių kalba ż
• łotewski: (1.1) somu, somisks; (2.1) somu valoda ż
• niemiecki: (1.1) finnisch; (2.1) Finnisch n
• nowogrecki: (1.1) φινλανδικός, φιλανδικός; (2.1) φινλανδικά, φιλανδικά
• ormiański: (2.1) ֆիններեն
• rosyjski: (1.1) фи́нский; (2.1) фи́нский m
• słowacki: (1.1) fínsky; (2.1) fínčina ż
• słoweński: (1.1) finski; (2.1) finščina ż
• szwedzki: (1.1) finsk, finländsk; (2.1) finska w
• turecki: (2.1) Fince
• ukraiński: (1.1) фінський; (2.1) фінська ż
• włoski: (1.1) finlandese; (2.1) finlandese m

źródła: