finsk (język duński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fiński

odmiana:

przykłady:

(1.1) For at kunne læse bogen må jeg først lære finsk. → By móc przeczytać tę książkę, muszę najpierw nauczyć się fińskiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Finland

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

finsk (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fiński

rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki

(2.1) (język) fiński

odmiana:

(1.1) finsk, finsk, finske

(2.1) en finsk, finsken lub nieodm. w rodzaju nijakim

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. Finland

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

finsk (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fiński, finlandzki^[1]

odmiana:

(1.1) finsk, finskt, finska

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) fornfinsk

synonimy:

(1.1) finländsk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Finland n, finne w, finska w, finländare w

przym. finländsk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: przymiotniki określające kraje Europy w języku szwedzkim

źródła: