finska (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) Finka^[1]

(1.2) język fiński^[2]

odmiana:

(1.1) en finska, finskan, finskor, finskorna

(1.2) finska, finskan blm

przykłady:

(1.2) Finskan tillhör den finsk-ugriska språkfamiljen. → Język fiński należy do ugrofińskiej grupy językowej.

składnia:

kolokacje:

(1.2) finskspråkig

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Finland n, finne w, finländare w

przym. finsk, finländsk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: języki krajów Europy w języku szwedzkim

źródła: