Finnisch (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈfɪnɪʃ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) jęz. fiński, język fiński
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das) Finnisch dopełniacz (des) Finnisch
(des) Finnischscelownik (dem) Finnisch biernik (das) Finnisch - przykłady:
- (1.1) Heute lernt sie neben Finnisch auch noch Hebräisch.[2] → Dzisiaj oprócz fińskiego (ona) uczy się jeszcze hebrajskiego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) in Finnisch • auf Finnisch
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Sprache
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Finnländerin ż, Finnland n, Finnische n, Finne m, Finnin ż
- przym. finnisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.