lernen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈlɛrnən]

​ wymowa berlińska wymowa austriacka ​

znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) uczyć się

odmiana:

(1.1)^[1] lernen (lernt), lernte, gelernt (haben)

przykłady:

(1.1) Die fleißigsten Schüler lernen am besten. → Najpilniejsi uczniowie uczą się najlepiej.

składnia:

(1.1) etw. +Akk. lernen → uczyć się czegoś

(1.1) lernen etw. tun (+Infinitiv) → uczyć się coś robić (+ bezokolicznik)

(1.1) lernen, etw. zu tun (+Infinitiv) → uczyć się coś robić (zu + bezokolicznik)

kolokacje:

(1.1) ausgezeichnet / auswendig / einfach / gut / intensiv / schlecht / prima lernen • lange / im Nu / schnell lernen • Deutsch / Englisch / Fremdsprachen / / Geschichte lernen • lesen / schreiben / schwimmen lernen • das Lesen / das Schreiben / das Schwimmen lernen • Gitarre / Golf / Klavier (spielen) lernen • aus der Erfahrung / den Fehlern / der Geschichte lernen • durch die Erfahrung lernen • am Beispiel lernen • aus einem Buch / Lehrbuch lernen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lernen n, Lehrling m

przym. lernbar, lernwillig, gelernt

związki frazeologiczne:

gelernt ist gelernt • von der Pike auf lernen

etymologia:

uwagi:

W przypadku konstrukcji lernen etw. tun / zu tun użycie słówka zu przed bezokolicznikiem jest konieczne tylko wtedy, gdy konstrukcja bezokolicznikowa jest rozbudowana^[2]

zobacz też: lernen • anlernen • auslernen • dazulernen • erlernen • hinzulernen • nachlernen • verlernen

źródła: