Finn (język angielski)

wymowa:
enPR: fĭn, IPA: /fɪn/, SAMPA: /fIn/
homofon: fin
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) Fin, Finka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Finn (język niemiecki)

wymowa:
lp IPA: [fɪn]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie Finn
odmiana:
(1.1)[1][2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Imiona męskie
źródła:

Finn (język szwedzki)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) imię męskie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: imiona męskie w języku szwedzkim
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.