Rumun (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈrũmũn], AS: [rũmũn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek narodowości rumuńskiej, obywatel Rumunii, mieszkaniec Rumunii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Rumun Rumuni dopełniacz Rumuna Rumunów celownik Rumunowi Rumunom biernik Rumuna Rumunów narzędnik Rumunem Rumunami miejscownik Rumunie Rumunach wołacz Rumunie Rumuni - przykłady:
- (1.1) Jako największa grupa imigrantów we Włoszech, Rumuni często są identyfikowani z ogółem wykroczeń popełnianych przez obcokrajowców[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Europejczyk
- hiponimy:
- (1.1) mieszkaniec Dobrudży, Mołdawianin, Siedmiogrodzianin, Wołoch
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Rumunia ż, rumuński m
- forma żeńska Rumunka ż
- przym. rumuński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Romanian, Rumanian
- arabski: (1.1) روماني m
- baskijski: (1.1) errumaniar
- białoruski: (1.1) румын m
- bułgarski: (1.1) румънец m
- czeski: (1.1) Rumun m
- duński: (1.1) rumæner w
- esperanto: (1.1) rumano
- estoński: (1.1) rumeenlane
- fiński: (1.1) romanialainen
- francuski: (1.1) Roumain m
- hiszpański: (1.1) rumano m
- interlingua: (1.1) romaniano
- kataloński: (1.1) romanès m
- litewski: (1.1) rumunas m
- łotewski: (1.1) rumānis m
- niemiecki: (1.1) Rumäne m
- norweski (bokmål): (1.1) rumener m
- nowogrecki: (1.1) Ρουμάνος m
- portugalski: (1.1) romeno m
- rosyjski: (1.1) румын m
- słowacki: (1.1) Rumun m
- szwedzki: (1.1) rumän w
- ukraiński: (1.1) румун m
- węgierski: (1.1) román
- włoski: (1.1) romeno m
- źródła:
Rumun (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) Rumun
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Rumun Rumuni / Rumunové dopełniacz Rumuna Rumunů celownik Rumunu / Rumunovi Rumunům biernik Rumuna Rumuny wołacz Rumune Rumuni / Rumunové miejscownik Rumunu / Rumunovi Rumunech narzędnik Rumunem Rumuny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Rumunsko n, rumunština ż
- forma żeńska Rumunka ż
- przym. rumunský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Rumun (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.