румын (język białoruski)
- transliteracja:
- rumyn
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) Rumun[1]
- odmiana:
- (1.1)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik румы́н румы́ны dopełniacz румы́на румы́наў celownik румы́ну румы́нам biernik румы́на румы́наў narzędnik румы́нам румы́намі miejscownik румы́не румы́нах - przykłady:
- (1.1) За апошнія месяцы ў Італію прыехала шмат румынаў. → W ostatnich miesiącach do Włoch przyjechało wielu Rumunów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Румынія ż
- forma żeńska румынка ż
- przym. румынскі
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
румын (język mongolski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) rumuński
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
румын (język rosyjski)
- transliteracja:
- rumyn
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik żywotny, rodzaj męski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.