Румынія (język białoruski)
Румынія (1.1)
- transliteracja:
- Rumynìâ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Rumunia[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Румы́нія dopełniacz Румы́ніі celownik Румы́ніі biernik Румы́нію narzędnik Румы́ніяй / Румы́ніяю miejscownik Румы́ніі - przykłady:
- (1.1) Першага студзеня дзве тысячы сёмага года Еўрапейскі Саюз павялічыўся на дзве дзяржавы-члены гэта значыць Балгарыю і Румынію. → Pierwszego stycznia dwa tysiące siódmego roku Unia Europejska powiększyła się o dwa państwa członkowskie, to jest Bułgarię i Rumunię.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. румын m, румынка ż
- przym. румынскі
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks krajów Europy w języku białoruskim
- źródła:
- ↑ Hasło „Румынія” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 367.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.