znakomity (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌznakɔ̃ˈmʲitɨ], AS: [znakõmʹity], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) powszechnie znany i szanowany ze względu na swoje zasługi, pochodzenie itp.[1]
- (1.2) wyróżniający się, wybitny pod jakimś względem; niezwykły, nieprzeciętny[1]
- (1.3) bardzo dobry, doskonały, świetny
- (1.4) będący w przewadze, większości
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik znakomity znakomita znakomite znakomici znakomite dopełniacz znakomitego znakomitej znakomitego znakomitych celownik znakomitemu znakomitej znakomitemu znakomitym biernik znakomitego znakomity znakomitą znakomite znakomitych znakomite narzędnik znakomitym znakomitą znakomitym znakomitymi miejscownik znakomitym znakomitej znakomitym znakomitych wołacz znakomity znakomita znakomite znakomici znakomite stopień wyższy znakomitszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik znakomitszy znakomitsza znakomitsze znakomitsi znakomitsze dopełniacz znakomitszego znakomitszej znakomitszego znakomitszych celownik znakomitszemu znakomitszej znakomitszemu znakomitszym biernik znakomitszego znakomitszy znakomitszą znakomitsze znakomitszych znakomitsze narzędnik znakomitszym znakomitszą znakomitszym znakomitszymi miejscownik znakomitszym znakomitszej znakomitszym znakomitszych wołacz znakomitszy znakomitsza znakomitsze znakomitsi znakomitsze stopień najwyższy najznakomitszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najznakomitszy najznakomitsza najznakomitsze najznakomitsi najznakomitsze dopełniacz najznakomitszego najznakomitszej najznakomitszego najznakomitszych celownik najznakomitszemu najznakomitszej najznakomitszemu najznakomitszym biernik najznakomitszego najznakomitszy najznakomitszą najznakomitsze najznakomitszych najznakomitsze narzędnik najznakomitszym najznakomitszą najznakomitszym najznakomitszymi miejscownik najznakomitszym najznakomitszej najznakomitszym najznakomitszych wołacz najznakomitszy najznakomitsza najznakomitsze najznakomitsi najznakomitsze - (1.4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik znakomity znakomita znakomite znakomici znakomite dopełniacz znakomitego znakomitej znakomitego znakomitych celownik znakomitemu znakomitej znakomitemu znakomitym biernik znakomitego znakomity znakomitą znakomite znakomitych znakomite narzędnik znakomitym znakomitą znakomitym znakomitymi miejscownik znakomitym znakomitej znakomitym znakomitych wołacz znakomity znakomita znakomite znakomici znakomite nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Gluksman był znakomitym wydawcą, kochającym książki, miesiącami zastanawiającym się nad szatą graficzną jakiegoś tomu, ale miał węża w kieszeni i z dużymi oporami podpisywał czeki na honoraria[2].
- (1.3) Ten najnowszy film Machulskiego jest znakomity.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) znakomity gość • znakomity pisarz / uczony / lekarz • znakomity ród • znakomita rodzina
- (1.2) znakomity film • znakomita książka • znakomite dzieło
- (1.3) znakomity humor • znakomite jedzenie / wino • odebrać znakomite wykształcenie / wychowanie
- (1.4) znakomita większość
- synonimy:
- (1.1) znamienity, szanowny, eminentny
- (1.2) niezwykły, wyjątkowy, niepowtarzalny, czołowy, wybitny
- (1.3) bez zarzutu, doskonały, idealny, nienaganny, niezrównany, pierwszorzędny, przedni, świetny, wyborny, wyśmienity
- (1.4) przeważający, znaczny, pokaźny
- antonimy:
- (1.2) przeciętny, tuzinkowy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. znakomitość ż
- przysł. znakomicie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.3) excellent, exquisite, fabulous, splendid, superb
- arabski: (1.3) جيد, متقن
- czeski: (1.2) skvělý; (1.3) skvělý
- esperanto: (1.1) eminenta
- francuski: (1.3) corsé, éclatant, grand
- gudźarati: (1.3) ઉમદા (umadā)
- jidysz: (1.3) גרויסאַרטיק (grojsartik)
- rosyjski: (1.1) знамени́тый; (1.2) замеча́тельный, выдаю́щийся; (1.3) великоле́пный, превосхо́дный, отли́чный; (1.4) значи́тельный, весо́мый
- szwedzki: (1.1) eminent, framstående; (1.2) utomordentlig, enastående, ypperlig, framstående; (1.3) utmärkt, excellent, perfekt, superb, briljant, suverän, finfin, toppen, lysande, förträfflig; (1.4) övervägande, överväldigande, dominerande
- ukraiński: (1.3) чудо́вий, відмі́нний
- włoski: (1.2) coi fiocchi, eccelso, emerito, eminente, speciale
- źródła:
- 1 2
Hasło „znakomity” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Panopticum, Tadeusz Kwiatkowski, 1995 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.