eminent

eminent (język angielski)

przymiotnik

morfem

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der eminente ein eminenter eminenter	die eminente eine eminente eminente	das eminente ein eminentes eminentes	die eminenten eminenten eminente
Gen.	słaba mieszana mocna	des eminenten eines eminenten eminenten	der eminenten einer eminenten eminenter	des eminenten eines eminenten eminenten	der eminenten eminenten eminenter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem eminenten einem eminenten eminentem	der eminenten einer eminenten eminenter	dem eminenten einem eminenten eminentem	den eminenten eminenten eminenten
Akk.	słaba mieszana mocna	den eminenten einen eminenten eminenten	die eminente eine eminente eminente	das eminente ein eminentes eminentes	die eminenten eminenten eminente

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Eminenz ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.