humor (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈxũmɔr], AS: [χũmor], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdolność dostrzegania komicznych stron rzeczywistości

(1.2) chwilowy stan psychiczny, zwłaszcza dobry

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	humor	humory
dopełniacz	humoru	humorów
celownik	humorowi	humorom
biernik	humor	humory
narzędnik	humorem	humorami
miejscownik	humorze	humorach
wołacz	humorze	humory

przykłady:

(1.2) Wybacz, ale nie mam dzisiaj humoru. Miałam ciężki dzień.

składnia:

kolokacje:

(1.1) humor sytuacyjny • poczucie humoru

(1.2) dobry / zły / szampański humor • mieć (dobry) humor • mieć zły humor • nie mieć humoru • być w (dobrym) humorze • być w złym humorze • nie być w humorze

synonimy:

(1.1) poczucie humoru

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) nastrój

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. humory nmos, humorystyka ż, humorysta m, humorystka ż, humoreska ż, humorystyczność ż

przym. humorystyczny, humorzasty

przysł. humorystycznie

związki frazeologiczne:

czarny humor • nadrabiać humorem • szubieniczny humor / wisielczy humor • zepsuć humor

etymologia:

niem. Humor, franc. humeur, ang. humour, z łac. (h)umor (daw. ciecz organiczna wpływająca na usposobienie)^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) humour bryt., humor amer.; (1.2) mood, humour bryt., humor amer.
• arabski: (1.1) دعابة ż, فكاهة ż; (1.2) مزاج
• baskijski: (1.1) umore; (1.2) umore, aldarte
• białoruski: (1.1) гумар m; (1.2) гумар m, настрой m
• bułgarski: (1.1) хумор m
• czeski: (1.2) nálada
• duński: (1.1) humor w; (1.2) humør n, sindsstemning w
• esperanto: (1.1) humuro; (1.2) humoro
• hiszpański: (1.1) humor m; (1.2) humor m
• jidysz: (1.2) מוט m (mut)
• niemiecki: (1.1) Humor m; (1.2) Laune ż, Stimmung ż
• nowogrecki: (1.1) χιούμορ n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.?)
• rosyjski: (1.1) юмор m; (1.2) настроение n
• szwedzki: (1.1) humor w; (1.2) humör n
• turecki: (1.1) mizah
• ukraiński: (1.1) гумор m
• wilamowski: (1.1) hamur ż, humor m; (1.2) łaum m
• włoski: (1.2) umore m

źródła:

humor (język angielski)

wymowa:

amer. SAMPA: /hjumO@r/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) amer. humor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. humour

przym. humorous, humorless

przysł. humorously

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

humor (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) humor, komizm, żartobliwość, wesołość

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	humor	humory
dopełniacz	humoru	humorů
celownik	humoru	humorům
biernik	humor	humory
wołacz	humore	humory
miejscownik	humoru	humorech
narzędnik	humorem	humory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. humorální, humoralistický, humoristický

rzecz. humoreska ż, humorista m

przysł. humorně

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

humor (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) humor (nastrój)

(1.2) humor (wesołość)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

humor (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ũ.ˈmoɾ]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) humor, dowcip, wesołość

(1.2) nastrój

(1.3) przen. charakter, usposobienie

(1.4) przest. płyn ustrojowy

odmiana:

lm humores

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gracia, jovialidad, salero

(1.2) disposición

(1.3) carácter, talante

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. humorístico, humorado

rzecz. humorismo, humorista, humorada

związki frazeologiczne:

• humor negro → czarny humor
• sentido del humor → poczucie humoru

etymologia:

łac. humor, humōris

uwagi:

źródła:

humor (język portugalski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) humor

(1.2) usposobienie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

humor (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) humor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. humornosť ż, humoristickosť ż, humorističnosť ż, humorista m, humoristka ż, humoreska ż

przym. humorný, humoristický

przysł. humorne, humoristicky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

humor (język szwedzki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) humor, poczucie humoru^[1]

odmiana:

(1.1) en humor, humorn; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. humorist, humoresk

przym. humoristisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. humör

źródła:

humor (język węgierski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) humor

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) akasztófahumor • humorérzék

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. humorista, humoreszk

przym. humoros

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

humor (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

hamur

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) humor^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: