wybaczać (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈbaʧ̑aʨ̑], AS: [vybačać] ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wybaczyć)

(1.1) dawać przebaczenie, odpuszczać winę

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wybaczać
czas teraźniejszy		wybaczam	wybaczasz	wybacza	wybaczamy	wybaczacie	wybaczają
czas przeszły	m	wybaczałem	wybaczałeś	wybaczał	wybaczaliśmy	wybaczaliście	wybaczali
	ż	wybaczałam	wybaczałaś	wybaczała	wybaczałyśmy	wybaczałyście	wybaczały
	n	wybaczałom	wybaczałoś	wybaczało
tryb rozkazujący		niech wybaczam	wybaczaj	niech wybacza	wybaczajmy	wybaczajcie	niech wybaczają
pozostałe formy czas przyszły m będę wybaczał, będę wybaczać będziesz wybaczał, będziesz wybaczać będzie wybaczał, będzie wybaczać będziemy wybaczali, będziemy wybaczać będziecie wybaczali, będziecie wybaczać będą wybaczali, będą wybaczać ż będę wybaczała, będę wybaczać będziesz wybaczała, będziesz wybaczać będzie wybaczała, będzie wybaczać będziemy wybaczały, będziemy wybaczać będziecie wybaczały, będziecie wybaczać będą wybaczały, będą wybaczać n będę wybaczało, będę wybaczać będziesz wybaczało, będziesz wybaczać będzie wybaczało, będzie wybaczać czas zaprzeszły m wybaczałem był wybaczałeś był wybaczał był wybaczaliśmy byli wybaczaliście byli wybaczali byli ż wybaczałam była wybaczałaś była wybaczała była wybaczałyśmy były wybaczałyście były wybaczały były n wybaczałom było wybaczałoś było wybaczało było forma bezosobowa czasu przeszłego wybaczano tryb przypuszczający m wybaczałbym, byłbym wybaczał wybaczałbyś, byłbyś wybaczał wybaczałby, byłby wybaczał wybaczalibyśmy, bylibyśmy wybaczali wybaczalibyście, bylibyście wybaczali wybaczaliby, byliby wybaczali ż wybaczałabym, byłabym wybaczała wybaczałabyś, byłabyś wybaczała wybaczałaby, byłaby wybaczała wybaczałybyśmy, byłybyśmy wybaczały wybaczałybyście, byłybyście wybaczały wybaczałyby, byłyby wybaczały n wybaczałobym, byłobym wybaczało wybaczałobyś, byłobyś wybaczało wybaczałoby, byłoby wybaczało imiesłów przymiotnikowy czynny m wybaczający, niewybaczający ż wybaczająca, niewybaczająca wybaczające, niewybaczające n wybaczające, niewybaczające imiesłów przymiotnikowy bierny m wybaczany, niewybaczany wybaczani, niewybaczani ż wybaczana, niewybaczana wybaczane, niewybaczane n wybaczane, niewybaczane imiesłów przysłówkowy współczesny wybaczając, nie wybaczając rzeczownik odczasownikowy wybaczanie, niewybaczanie

przykłady:

(1.1) Kilka razy zdradził ją z innymi kobietami, ale ona zawsze wybaczała mu wszystkie jego postępki.

składnia:

(1.1) wybaczać + B.

kolokacje:

(1.1) wybaczać winę / zdradę

synonimy:

(1.1) przebaczać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wybaczenie n, wybaczanie n

czas. wybaczyć dk.

przym. wybaczalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) forgive
• arabski: (1.1) سامح, غفر
• azerski: (1.1) bağışlamaq
• baskijski: (1.1) barkatu
• białoruski: (1.1) выбачаць
• dolnołużycki: (1.1) wódawaś
• duński: (1.1) tilgive
• esperanto: (1.1) senkulpigi
• francuski: (1.1) pardonner
• galicyjski: (1.1) perdoar
• hawajski: (1.1) wehe
• hiszpański: (1.1) perdonar
• jidysz: (1.1) פֿאַרגעבן (fargebn)
• niderlandzki: (1.1) vergeven
• niemiecki: (1.1) verzeihen
• nowogrecki: (1.1) συγχωρώ
• rosyjski: (1.1) прощать
• szwedzki: (1.1) förlåta
• ukraiński: (1.1) вибачати, пробачати
• włoski: (1.1) perdonare, scusare
• wolof: (1.1) baal

źródła: