nienaganny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) książk. niedający powodu do jakichkolwiek zarzutów[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik nienaganny nienaganna nienaganne nienaganni nienaganne dopełniacz nienagannego nienagannej nienagannego nienagannych celownik nienagannemu nienagannej nienagannemu nienagannym biernik nienagannego nienaganny nienaganną nienaganne nienagannych nienaganne narzędnik nienagannym nienaganną nienagannym nienagannymi miejscownik nienagannym nienagannej nienagannym nienagannych wołacz nienaganny nienaganna nienaganne nienaganni nienaganne - przykłady:
- (1.1) Uprzejmy generał pojawił się znowu i oświadczył nienaganną francuszczyzną, że tekst rzeczywiście pochodził ze szwajcarskiej gazety[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nienaganny makijaż / strój / wygląd • nienaganne maniery / zachowanie
- synonimy:
- (1.1) wzorowy, doskonały, bez zarzutu, nieskazitelny, bez skazy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nienaganność ż
- przysł. nienagannie
- czas. ganić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) impeccable
- białoruski: (1.1) бездакорны, беззаганны
- hiszpański: (1.1) irreprochable, intachable, impecable
- indonezyjski: (1.1) sempurna, mulus
- niemiecki: (1.1) tadellos
- nowogrecki: (1.1) ακηλίδωτος, άμεμπτος, ανεπίληπτος, άψογος
- rosyjski: (1.1) безупречный, безукоризненный
- szwedzki: (1.1) oklanderlig, otadlig, oförvitlig, oantastlig
- ukraiński: (1.1) бездоганний
- włoski: (1.1) impeccabile, ineccepibile, irreprensibile
- źródła:
- ↑
Hasło „nienaganny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Zdzisław Morawski, Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.