francuszczyzna (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) język francuski
(1.2) ogół rzeczy pochodzących z Francji lub wykonywanych na sposób francuski
(1.3) postawa charakteryzujący się zapatrzeniem w osiągnięcia kultury francuskiej; zob. też francuszczyzna w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3) blm[1],
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. francuski
rzecz. francuski mrz
czas. francuzieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. francuski + -yzna
uwagi:
(1.1) zobacz też: angielszczyznaarabszczyznabiałoruszczyznabułgarszczyznachińszczyznachorwacczyznaczeszczyznagreczyznahiszpańszczyznahebrajszczyznamongolszczyznaniemczyznapolszczyznaportugalszczyznaruszczyznasłowacczyznasłoweńszczyznaturecczyznaukraińszczyznawęgierszczyznawłoszczyzna
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: francuski
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „francuszczyzna” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.