hiszpańszczyzna (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌxʲiʃpãj̃ˈʃʧ̑ɨzna], AS: [χʹišpãĩ ̯ščyzna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) język hiszpański
(1.2) styl hiszpański, akcenty hiszpańskie, np. w modzie, sztuce
(1.3) ogólnie wszystko, co hiszpańskie
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Uwielbiam hiszpańszczyznę za jej śpiewne brzmienie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hiszpański
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) język
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Hiszpania ż, Hiszpan m, Hiszpańczyk m, Hiszpanka ż, hiszpanka ż, hiszpański m, hiszpańskość ż, hiszpanista m, hiszpanistka ż
przym. hiszpański
przysł. po hiszpańsku
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „hiszpańszczyzna” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.