tumba (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtũmba], AS: [tũmba], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szt. archit. grobowiec w formie kamiennej skrzyni lub trumny przykrytej płytą, zazwyczaj z rzeźbionym wizerunkiem zmarłego[1][2]; zob. też tumba w Wikipedii
- (1.2) daw. szt. archit. trumna, sarkofag, grobowiec, mauzoleum przeznaczone na zwłoki świętego[3]
- (1.3) górn. rodzaj podpory stropu wyrobiska[1]
- (1.4) środ. postument w kształcie walca lub prostopadłościanu, używany w cyrku przy tresurze zwierząt[1]
- (1.5) daw. urb. słupek oddzielający ulicę od chodnika[3]
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tumba tumby dopełniacz tumby tumb celownik tumbie tumbom biernik tumbę tumby narzędnik tumbą tumbami miejscownik tumbie tumbach wołacz tumbo tumby - przykłady:
- (1.1) Podobnie jak w przypadku pozostałych monarchów (z wyjątkiem grobu Kazimierza Wielkiego), nagrobek stanowi swojego rodzaju kenotafium – ciało Kazimierza Jagiellończyka, nie spoczywa we wnętrzu tumby, ale pochowane jest pod posadzką kaplicy.[4]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. tumbowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) p.łac. tumba < gr. τύμβα (túmba/týmba), gr. τύμβος (túmbos/týmbos) → grób, nagrobek, kopiec nagrobny[1][2]
- uwagi:
- (1.1) por. sarkofag
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) tombeau m
- źródła:
- 1 2 3 4 Hasło „tumba” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 1290.
- 1 2 Hasło „tumba” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
- 1 2
Hasło „tumba” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 167. - ↑ z Wikipedii
tumba (język hiszpański)
tumba (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) grób
- odmiana:
- (1.1) lp tumba; lm tumbas
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- p.łac. tumba < gr. τύμβος (týmbos)[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „tumba” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
tumba (interlingua)
tumba (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
tumba (język łaciński)
tumba (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) grób[1]
- odmiana:
- (1.1) tumba, tumbae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tumba tumbae dopełniacz tumbae tumbārum celownik tumbae tumbīs biernik tumbam tumbās ablatyw tumbā tumbīs wołacz tumba tumbae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „tumba” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 702.
tumba (język portugalski)
tumba (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) grób
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.