grób (język polski)

grób (1.1)
wymowa:
IPA: [ɡrup], AS: [grup], zjawiska fonetyczne: wygł. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przykryty dół, gdzie jest pochowany zmarły; zob. też grób w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Niedaleko naszej miejscowości odnaleziono groby żołnierzy z czasów drugiej wojny światowej.
(1.1) Kto rewolucję robi połowicznie, sam sobie kopie grób.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kopać grób • złożyć kwiaty na czyimś grobie • grób masowy • grób rodzinny • grób symboliczny • Grób Pański
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) mogiła, grobowiec
holonimy:
meronimy:
(1.1) nagrobek
wyrazy pokrewne:
rzecz. grobowiec m, nagrobek m, pogrobowiec m, grobowniki nmos
zdrobn. grobek m
przym. grobowy, nagrobkowy, nagrobny, pozagrobowy
przysł. grobowo
związki frazeologiczne:
być jedną nogą w grobie • cicho jak w grobie / cicho niczym w grobie • grób pobielany • kopać sobie grób • milczeć jak grób • nie zaznać spokoju w grobie • po grób • powstać z grobu • prowadzić do grobu • przewracać się w grobie • przysięgać na grób matki • sięgać poza grób • spać w grobie • stać nad grobem • stać przy grobie • tańczyć na grobie • uciec do grobu • w piwnicy mi kopcie grób • wesoło jak w rodzinnym grobie • wpędzić do grobu / wyprawić do grobu • zabrać ze sobą do grobu • zza grobu • Grób Nieznanego Żołnierza
etymologia:
prasł. *grobъ → 'wygrzebana jama, dół; miejsce pochówku'[1]
uwagi:
zob. też grób w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „grób” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.