sepulcrum (język łaciński)
sepulcrum (1.1)
- wymowa:
- (wariant klasyczny) IPA: /seˈpul.krum/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) grób, grobowiec[1]
- odmiana:
- (1.1) sepulcrum, sepulcrī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sepulcrum sepulcra dopełniacz sepulcrī sepulcrōrum celownik sepulcrō sepulcrīs biernik sepulcrum sepulcra ablatyw sepulcrō sepulcrīs wołacz sepulcrum sepulcra - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Sanctum Sepulcrum → Boży Grób
- synonimy:
- (1.1) war. sepulchrum
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sepulcretum n, sepultura ż
- czas. sepelio
- przym. sepulcralis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. sepelio + -crum
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „sepulcrum” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.