grop (język szwedzki)
grop (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) dół, dołek (np. na policzku), jama, wykop, wybój (na drodze)[1]
- odmiana:
- (1.1) lp en grop, gropen; lm gropar, groparna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) hål, håla, gupp
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. gröpa
- przym. gropig
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe groplöja • fallgrop, luftgrop, ormgrop, skrattgrop, smilgrop
- przysłowie den som gräver en grop åt andra faller ofta själv däri
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „grop” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
grop (język wilamowski)
grop (1.1)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- grob
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) grób
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.