Jadwiga (język polski)

wymowa:
IPA: [jadˈvʲiɡa], AS: [i ̯advʹiga], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Jadwiga w Wikipedii
(1.2) astr. jeden z kraterów na powierzchni Wenus; zob. też Jadwiga (krater wenusjański) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(1.2) blm,
przykłady:
(1.1) Mam na imię Jadwiga i studiuję pielęgniarstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
(1.1) 16 października przypadają imieniny Jadwigi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pani Jadwiga • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Jadwiga • kobieta imieniem (o imieniu) Jadwiga • święta / błogosławiona Jadwiga • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Jadwiga • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Jadwiga • otrzymać / dostać / przybrać imię Jadwiga • dzień imienin / imieniny Jadwigi • na Jadwigę (o dniu)
(1.2) krater Jadwiga
synonimy:
(1.1) reg. śl. Hyjdla, Hajdla; zdrobn. Jadzia, Jadźka, Jadwinia, Jadwisia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jadwiżanka ż, Jadwiżanka ż, Jadwigów mrz, Jadwigowo n, Jadwisin mrz, Jadwichnia ż, Jadwiżyn mrz
zdrobn. Jadzia ż, Jadźka ż[1], Jadwinia ż, Jadwisia ż
przym. jadwiżański, jadwiżankowy
przest. gw. Jadwiżyn[2][3], Jadwigowy[2][3]
związki frazeologiczne:
przysłowia: do świętej Jadwigi pozbieraj jabłka, orzechy i figi • gdy Jadwigę deszcz spotka, to kapusta nie słodka • jak święta Jadwiga, kuropatwa tylko miga • kiepski gospodarz, co po Jadwidze do pola siać idzie • koło świętej Jadwigi babie lato fruwa na wyścigi • kto sieje na św. Jadwigę, ten zbiera figę • mała Jadwiga, a zboże dźwiga • na świętą Jadwigę, jeśli deszcz nie pada, to do kapusty Bóg miodu dokłada / w św. Jadwigę, jeśli deszcz nie pada, to do kapusty miodu Bóg dokłada • na świętą Jadwigę puste kartofliska • od świętej Jadwigi włóż na górę capigi • od świętej Jadwigi z pola na wyścigi • po świętej Jadwidze są dojźrałe grzyby i rydze • po świętej Jadwidze słodycz w marchew idzie • święta Jadwiga do kapusty miodu daje / święta Jadwiga do kapusty miodu dodaje • święta Jadwiga ostatnie jabłka dźwiga • święta Jadwiga szczapy dźwiga
etymologia:
(1.1) pol. Adwiga, pol. Jedwiga < pol. Hedwiga, pol. Edwiga < niem. Hedwig, niem. Hadwig < swn. hadu + wīg → walka + walka[4]; uważa się, że imię to pojawiło się w Polsce wraz ze św. Jadwigą Śląską, żoną Henryka I Brodatego[5]
(1.2) od (1.1)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
(1.1) zob. też Jadwiga w Wikicytatach
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „zdrobnienia czy zgrubienia?” w: Poradnia językowa PWN.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
  3. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
  4. ↑ Hasło „Jadwiga” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4, s. 461.
  5. ↑ Jan Grzenia, Słownik imion, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15644-2, s. 164.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.