Jadźka (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈjäʨ̑ka], AS: [i ̯äćka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.podw. art.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) zdrobn. od: Jadwiga[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Marta to znana plotkarka, to ona rozpeplała wszystkim o problemach małżeńskich Jadźki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Jadwiga ż, jadwiżanka ż, Jadwigów mrz, Jadwigowo n, Jadwisin mrz, Jadwichnia ż, Jadwiżyn mrz, Jadzia ż, Jadwisia ż, Jadwinia ż
przym. Jadwiżyn, Jadwigowy, jadwiżański, jadwiżankowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. Jadzia + -ka[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Jadwiga
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „zdrobnienia czy zgrubienia?” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.