taraban (język polski)
- wymowa:
- IPA: [taˈrabãn], AS: [tarabãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. muz. wojsk. walcowaty bęben używany przez wojsko; zob. też taraban w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik taraban tarabany dopełniacz tarabanu tarabanów celownik tarabanowi tarabanom biernik taraban tarabany narzędnik tarabanem tarabanami miejscownik tarabanie tarabanach wołacz tarabanie tarabany - przykłady:
- (1.1) Zaś co pewien czas maszerowały przez Rynek bojowe kolumny wojsk, wychodzących w pole przy grzmiącej muzyce trąb, piszczałek, suchym warkocie tarabanów i wrzasku pauprów i pospólstwa, wieszającego się po bokach.[1]
- (1.1) Już tam ociec do swej Basi mówi zapłakany: „słuchaj jeno, pono nasi biją w tarabany.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tarabanik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tur.
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ W. Reymont: Rok 1794
- ↑ J. Wybicki: Mazurek Dąbrowskiego
taraban (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ta.ˈɾa.βan]
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 3. os. lm (ellos/as, ustedes) czasu przeszłego prostego (pretérito imperfecto) trybu oznajmującego (indicativo) od tarar
- (1.2) (Ameryka, Kanary i zach. Andaluzja) 2. os. lm (ustedes) czasu przeszłego prostego (pretérito imperfecto) trybu oznajmującego (indicativo) od tarar
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.