bęben (język polski)
bęben (1.1)
_14.jpg.webp)
bęben (1.2)
bęben (1.3)
bęben (1.4)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɛ̃mbɛ̃n], AS: [bẽmbẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) muz. instrument muzyczny uderzany za pomocą specjalnych pałeczek; zob. też bęben (muzyka) w Wikipedii
- (1.2) archit. wieloboczna, eliptyczna lub cylindryczna podbudowa pod kopułą; zob. też bęben (architektura) w Wikipedii
- (1.3) pot. grub. także gw. (Warszawa i Łódź)[1] brzuch, zwłaszcza ciężarnej
- (1.4) część jakiegoś urządzenia o kształcie walca
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bęben bębny dopełniacz bębna bębnów celownik bębnowi bębnom biernik bęben bębny narzędnik bębnem bębnami miejscownik bębnie bębnach wołacz bębnie bębny - przykłady:
- (1.1) Dobosz uderzał w bęben z całej siły.
- (1.3) Ślubu jeszcze nie było, a ona już z bębnem chodzi.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) grać na bębnie/bębnach
- (1.3) chodzić z bębnem
- (1.4) bęben hamulcowy
- synonimy:
- (1.2) tambur
- (1.3) brzuch, bęc
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bębnienie n, bębniarz m, bębnista m, odbębnianie n, odbębnienie n
- zdrobn. bębenek m
- czas. bębnić ndk., odbębniać ndk., odbębnić dk.
- przym. bębnowy, bębenkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też bęben w Wikipedii
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: brzuch
- aleucki: (1.1) cayaq, chaaya-x
- angielski: (1.1) drum; (1.2) tholobate, drum
- arabski: (1.1) طبل m
- białoruski: (1.1) барабан m; (1.2) барабан m; (1.4) барабан m
- bułgarski: (1.1) барабан m; (1.4) барабан m, макара
- chorwacki: (1.1) bubanj m
- duński: (1.1) tromme w
- esperanto: (1.1) tamburo
- francuski: (1.1) tambour m
- interlingua: (1.1) tamburo
- itelmeński: (1.1) йайар
- jidysz: (1.1) פּויק ż (pojk)
- kaszubski: (1.1) bãben m
- kataloński: (1.1) tambor m
- niemiecki: (1.1) Trommel ż
- perski: (1.1) طبل
- rosyjski: (1.1) барабан m; (1.4) барабан m
- słowacki: (1.1) bubon
- suahili: (1.1) ngoma
- szwedzki: (1.1) trumma w
- ukraiński: (1.1) бараба́н m; (1.2) бараба́н m
- wilamowski: (1.1) pauk ż, paojk ż
- źródła:
- ↑ Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 177.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.