trumma (język szwedzki)

trumma (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bęben

czasownik

(2.1) bębnić
odmiana:
(1) en trumma, trumman, trummor, trummorna (2) att trumma, trummar, trummade, trummat, trumma!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
bromstrummaatt slå () trummanbić (uderzać) w bęben
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trummis
związki frazeologiczne:
att slå på stora trumman
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.