rekord (język polski)
rekordy (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈrɛkɔrt], AS: [rekort], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) najlepszy wynik; zob. też rekord w Wikipedii
- (1.2) inform. fragment bazy danych
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rekord rekordy dopełniacz rekordu rekordów celownik rekordowi rekordom biernik rekord rekordy narzędnik rekordem rekordami miejscownik rekordzie rekordach wołacz rekordzie rekordy - przykłady:
- (1.1) Wkrótce jednak dzieła poświęcone zakazanej dotąd historii zaczęły ustępować miejsca książkom sensacyjnym oraz literaturze brukowej. Rekordy poczytności należały do Rodziewiczówny, Mniszkówny, Forsytha i MacLeana[1].
- (1.2) Skoro umiemy już tworzyć bazy danych, zakładać w nich tabele i zarządzać rekordami, nauczmy się teraz manipulować uprawnieniami[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bić / pobić / ustanowić rekord • rekord Polski / świata / światowy • rekord popularności / frekwencji / oglądalności • życiowy rekord • niechlubny / absolutny / oficjalny rekord
- (1.2) tabela rekordów • filtrować / dodawać / usuwać rekordy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rekordzista m, rekordzistka ż
- przym. rekordowy
- przysł. rekordowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) record, high score; (1.2) record
- bułgarski: (1.1) рекорд m
- niemiecki: (1.1) Rekord m; (1.2) Satz m, Datensatz m
- rosyjski: (1.1) реко́рд m
- włoski: (1.1) record m, primato m
- źródła:
- ↑ Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Marek Nowakowski, MySQL. Ćwiczenia praktyczne, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
rekord (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) rekord
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rekord rekordy dopełniacz rekordu rekordů celownik rekordu rekordům biernik rekord rekordy wołacz rekorde rekordy miejscownik rekordě / rekordu rekordech narzędnik rekordem rekordy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rekordman, rekordmanka
- przym. rekordní
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
rekord (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) rekord – najwyższy, najlepszy wynik, zwłaszcza w sporcie[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rekordér m, rekordérka ż
- przym. rekordný, rekordový, rekordérsky
- przysł. rekordne, rekordovo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „rekord” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
rekord (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rekord[1]
- odmiana:
- (1.1) ett rekord, rekordet, rekord, rekorden
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) världsrekord
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 897.
rekord (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) rekord
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.