ranny (język polski)
ranne (1.2) słońce
ranny (2.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈrãnːɨ], AS: [rã•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) ten, kto jest ranny (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ranny ranna ranne ranni ranne dopełniacz rannego rannej rannego rannych celownik rannemu rannej rannemu rannym biernik rannego ranny ranną ranne rannych ranne narzędnik rannym ranną rannym rannymi miejscownik rannym rannej rannym rannych wołacz ranny ranna ranne ranni ranne stopień wyższy bardziej ranny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej ranny bardziej ranna bardziej ranne bardziej ranni bardziej ranne dopełniacz bardziej rannego bardziej rannej bardziej rannego bardziej rannych celownik bardziej rannemu bardziej rannej bardziej rannemu bardziej rannym biernik bardziej rannego bardziej ranny bardziej ranną bardziej ranne bardziej rannych bardziej ranne narzędnik bardziej rannym bardziej ranną bardziej rannym bardziej rannymi miejscownik bardziej rannym bardziej rannej bardziej rannym bardziej rannych wołacz bardziej ranny bardziej ranna bardziej ranne bardziej ranni bardziej ranne stopień najwyższy najbardziej ranny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej ranny najbardziej ranna najbardziej ranne najbardziej ranni najbardziej ranne dopełniacz najbardziej rannego najbardziej rannej najbardziej rannego najbardziej rannych celownik najbardziej rannemu najbardziej rannej najbardziej rannemu najbardziej rannym biernik najbardziej rannego najbardziej ranny najbardziej ranną najbardziej ranne najbardziej rannych najbardziej ranne narzędnik najbardziej rannym najbardziej ranną najbardziej rannym najbardziej rannymi miejscownik najbardziej rannym najbardziej rannej najbardziej rannym najbardziej rannych wołacz najbardziej ranny najbardziej ranna najbardziej ranne najbardziej ranni najbardziej ranne - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ranny ranni dopełniacz rannego rannych celownik rannemu rannym biernik rannego rannych narzędnik rannym rannymi miejscownik rannym rannych wołacz ranny ranni - przykłady:
- (1.1) Rannego kierowcę przeniesiono do sali operacyjnej.
- (1.2) Kiedy ranne wstają zorze, czas opuszczać swoje łoże.
- (2.1) Zamach przeciw obcym wojskom w Afganistanie pozostawił kilku zabitych i dziesięcioro rannych.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ranny człowiek / żołnierz • ranne zwierzę
- synonimy:
- (1.1) poraniony, zraniony
- (1.2) poranny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1)
- (2.1)
- związki frazeologiczne:
- (1.2) ranny ptaszek • przysłowie: ranny deszcz a babski płacz niedługo trwają[1]
- etymologia:
- (1.1) (2.1) pol. rana
- (1.2) pol. rano
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wounded, injured; (1.2) morning
- arabski: (1.1) algier. arab. مجروح
- białoruski: (1.1) ранены; (1.2) ранішні; (2.1) ранены m
- bułgarski: (1.1) ранен; (1.2) сутрешен, утринен; (2.1) ранен m
- duński: (1.1) såret, kvæstet; (1.2) morgen
- esperanto: (2.1) vundito
- francuski: (1.1) blessé; (1.2) matinal
- gudźarati: (1.1) ઘાયલ (ghāyala)
- hiszpański: (1.1) herido; (1.2) matinal, matutino, mañanero; (2.1) herido m
- nowogrecki: (1.1) πληγωμένος, τραυματισμένος; (1.2) πρωινός; (2.1) τραυματίας m, λαβωμένος m
- rosyjski: (1.1) раненый; (1.2) ранний; (2.1) раненный m
- ukraiński: (1.1) поранений; (1.2) ранній; (2.1) поранений
- włoski: (1.1) ferito; (1.2) del mattino, mattinale, mattutino
- źródła:
- ↑ Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 4/1951, s. 1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.