popiół (język polski)

popiół (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈpɔpʲjuw], AS: [popʹi ̯uu̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szary proszek pozostający po spaleniu czegoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zanim rozpaliłem w piecu, musiałem wygarnąć z niego popiół.
(1.1) Kopciuszku, tobie się udało oddzielić mak od popiołu przez jedną noc[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) popiół dymnicowy • popiół wulkaniczny
synonimy:
(1.1) żużel; gw. (Górny Śląsk) asza, haś, hasie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. popielica ż, popielnica ż, popielnik mrz, popielniczka ż, popioły nmos, popielenie n, spopielenie n, Popiel mos, Popielec mrz, popiołka ż
zdrobn. popiołek mrz
czas. popielić ndk., popieleć ndk., spopielić dk.
przym. popiołowy, popielcowy, popielaty
związki frazeologiczne:
jak feniks z popiołów • obrócić się w popiółobrócić w popiółnie zasypiać gruszek w popiele • popiół i zgliszcza • posypać sobie głowę popiołem • rozsypać się w popiół
etymologia:
prasł. *popelъ, prasł. *pepelъ[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „popiół” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jan Twardowski, Powiedz
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „popiół” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.