cinis (język łaciński)
cinis (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zimny popiół
- (1.2) popielisko, pogorzel[1]
- (1.3) przen. spalone miasto
- odmiana:
- (1) cini|s, cineris (deklinacja III)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cinis cinerēs dopełniacz cineris cinerum celownik cinerī cineribus biernik cinerem cinerēs ablatyw cinere cineribus wołacz cinis cinerēs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rzad. cinus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. cinerulentus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praindoeur. *ken- → pył, popiół
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 107.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.