popioły (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔˈpʲjɔwɨ], AS: [popʹi ̯ou̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) szczątki pozostałe po spaleniu zwłok[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B., W. lm od: popiół
odmiana:
(1.1) blp;
przykłady:
(1.1) Rozsypał popioły swojego ojca nad rzeką.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prochy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. popielisko n, popiołek mrz, popiół mrz, popielnica ż, popielnik mrz, popielniczka ż
przym. popiołowy, popielcowy
czas. popielić ndk., spopielić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „popioły” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.