podejście (język polski)

podejście (1.2)

wymowa:

IPA: [pɔˈdɛjɕʨ̑ɛ], AS: [podei ̯śće], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od podejść

(1.2) droga wiodąca pod górę pokonywana pieszo

(1.3) sposób traktowania kogoś lub czegoś, stosunek do kogoś lub czegoś

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podejście	podejścia
dopełniacz	podejścia	podejść
celownik	podejściu	podejściom
biernik	podejście	podejścia
narzędnik	podejściem	podejściami
miejscownik	podejściu	podejściach
wołacz	podejście	podejścia

przykłady:

(1.3) Może u ciebie w Kozich Trąbkach każda dziewczyna musi w wieku 22 lat mieć chłopaka i zaczynać przygotowania do ślubu, bo potem to już po niej, ale tu, gdzie ja mieszkam, ludzie mają nieco inne podejście do życia, a kobiety inne cele niż „zajść i wyjść”^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.2) strome / ostre / niebezpieczne podejście

(1.3) dobre / właściwe / złe / niewłaściwe podejście • podejście do ludzi / dzieci • podejście do pracy / sprawy / zagadnienia

synonimy:

(1.3) stosunek

antonimy:

(1.2) zejście

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. podchód m, podchody nmos, podchodzenie n

czas. podejść dk., podchodzić ndk.

związki frazeologiczne:

pierwsze podejście

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.3) approach
• chiński standardowy: (1.3) 方法 (fāngfǎ)
• duński: (1.3) fremgangsmåde w
• japoński: (1.2) 上り坂 (noborizaka); (1.3) 境遇 (kyōgū), 待遇 (taigū), 処遇 (shogū)
• niderlandzki: (1.3) aanpak m
• niemiecki: (1.2) Aufstieg m
• rosyjski: (1.3) подход m
• szwedzki: (1.3) tillvägagångssätt w
• ukraiński: (1.3) підхід m

źródła: