traktowanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌtraktɔˈvãɲɛ], AS: [traktovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od traktować
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik traktowanie dopełniacz traktowania celownik traktowaniu biernik traktowanie narzędnik traktowaniem miejscownik traktowaniu wołacz traktowanie - przykłady:
- (1.1) W mieście, w którym samorząd jest bardziej papieski niż papież, a portrety Jana Pawła II lub jego kremówki widać zza każdego węgła, sporo ludzi zorganizowało się w opozycji do sposobu traktowania osoby papieża przez władze samorządowe.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. traktować
- rzecz. potraktowanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) trajtim m
- angielski: (1.1) treatment, złe traktowanie ill-treatment
- hiszpański: (1.1) tratamiento m
- niemiecki: (1.1) Behandlung ż, Umgang m
- szwedzki: (1.1) behandling w
- źródła:
- ↑ Leszek Konarski, Papieski biznes, "Przegląd" Nr 13/2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.