parów (język polski)

parów (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. rodzaj suchej doliny o niezbyt stromych zboczach; zob. też parów w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nad głowami małych podróżników przelatywały ciągle z jednego brzegu parowu na drugi tukany o purpurowych głowach, niebieskich piersiach i żółtych skrzydłach (…)[1]
(1.1) Jednak łagodne i wdzięczne zakręty łąki zwężały się coraz, ustąpiły miejsca wąskiej rozpadlinie, a ścieżki w głąb parowu prowadzące zaczęły piąć się po stokach gór; to nagie, skaliste, ostrymi rozpęknięciami poprzerywane i kolczystą wikliną zjeżone, to zielone i tajemniczo pod sklepieniami liściastej zarośli przepadające.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dolina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: jarkanion • przełom rzeki • wąwóz
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.