muszka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmuʃka], AS: [muška]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. mucha; mała mucha
- (1.2) kraw. rodzaj ozdoby noszonej przez mężczyzn zamiast krawata; zob. też muszka (ubiór) w Wikipedii
- (1.3) łow. jeden z elementów celownika mechanicznego; zob. też muszka (broń) w Wikipedii
- (1.4) wędk. sztuczna przynęta wędkarska imitująca owada; zob. też mucha wędkarska w Wikipedii
- (1.5) sztuczny pieprzyk, czarna kropka przylepiana jako kobieca ozdoba twarzy, typowa dla mody rokokowej
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik muszka muszki dopełniacz muszki muszek celownik muszce muszkom biernik muszkę muszki narzędnik muszką muszkami miejscownik muszce muszkach wołacz muszko muszki - przykłady:
- (1.1) Te małe, brzęczące muszki są okropnie uciążliwe!
- (1.2) Na balu Karol wyróżniał się ogromną muszką.
- (1.3) Słoń był tak wielki, że myśliwy nawet nie użył muszki do celowania.
- (1.5) Starościna nadzwyczaj starannie poprawiła peruczkę, twarz ubieliła, pokładła muszki.[1]
- składnia:
- (1.2) muszka + D.
- kolokacje:
- (1.1) muszka owocowa
- (1.5) zalotna muszka
- synonimy:
- (1.1) mucha
- (1.2) mucha
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) owad
- (1.2) ozdoba
- (1.3) występ
- (1.4) przynęta
- (1.5) pieprzyk
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.3) celownik
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. muszysko n, muchowate nmos, mucha ż, muchówka ż
- przym. muszy
- związki frazeologiczne:
- (1.3) wziąć na muszkę
- etymologia:
- pol. mucha + -ka
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: mucha
- angielski: (1.1) (small) fly; (1.2) bow-tie; (1.3) foresight, muzzle sight; (1.5) beauty spot
- duński: (1.1) (lille) flue w; (1.2) butterfly w; (1.3) sigtekorn n
- hiszpański: (1.1) mosquita ż; (1.2) pajarita ż; (1.3) mira ż; (1.4) mosca ż, mosca artificial ż
- niemiecki: (1.1) (kleine) Fliege ż; (1.2) Schleife n, (kleine) Fliege ż; (1.3) Korn n
- nowogrecki: (1.1) μυγάκι n, μυγούλα ż, μυγίτσα ż; (1.2) παπιγιόν n, παπιόν n; (1.3) στόχαστρο n; (1.4) ομοίωμα μύγας n
- rosyjski: (1.1) мушка ż; (1.2) бабочка ż
- staroangielski: (1.1) mycg m/ż
- ukraiński: (1.1) мушка ż; (1.2) метелик m
- węgierski: (1.2) csokornyakkendő; (1.3) célgömb
- wilamowski: (1.2) fłīǵ ż, fłīǵ ż, fłig ż
- włoski: (1.1) moscerino m; (1.2) cravatta a farfalla ż, cravattino m, farfallino m; (1.3) mirino m; (1.4) mosca ż; (1.5) neo m
- źródła:
- Hasło „muszka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Józef I. Kraszewski, Grzechy hetmańskie, Warszawa 1975, s. 130.
muszka (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.